Shahname Payanash Khosh Ast?!

?و بخت عرب بر عجم چیره شد ... همی بخت ساسانیان تیره شد همان زشت شد خوب، شد خوب زشت ... شده راه دوزخ پدید از بهشت به ایرانیان زار و گریان شدم ... ز ساسانیان نیز بریان شدم دریغ آن سر و تاج و اورنگ و تخت ... دریغ آن بزرگی و آن فرّ و بخت چو با تخت، منبر برابر شود ... همه نام بوبکر و عمّر شود تبه گردد این رنجهای دراز ... نشیبی دراز است پیشش فراز به گیتی نماند کسی را وفا ... روان و زبانها شود پر جفا از ایران و از ترک و از تازیان ... نژادی پدید آید اندر میان نه دهقان، همه ترک و تازی بود ... سخنها به کردار بازی بود نه جشن و نه رامش، نه گوهر نه نام ... به کوشش ز هرگونه سازند دام ز شیر شتر خوردن و سوسمار ... عرب را به جایی رسیده ست کار که تاج کیان را کند آرزو ... تفو باد بر چرخ گردان، تفو

Irane Bozorg